Gorocvet

Gorocvet (zečji mak, gorocvat, Gospina vlas), lat. Adonis vernalis, je višegodišnja, zeljasta biljka iz familije ljutića (Ranunculaceae) koja raste na peskovitim staništima i sušnim livadama.

Još jedna biljka kojoj je ime pozajmio lik iz grčke mitologije, lepi lovac Adonis. S obzirom na to, da cveta u proleće (od marta do maja) eto i drugog dela njenog imena (lat. vernalis = prolećni).

Osim po lepoti ova biljka je i dragocena i po lekovitosti i koristi se za proizvodnju lekova protiv srčanih oboljenja. Upravo zbog toga je znatno proređena. Uprkos lekovitosti i lepoti, otrovna je biljka.

Opis

Gorocvet je višegodišnja zeljasta biljka sa debelim rizomom. Iz rizoma se razvija 3-4 stabaoca, visine do 40 cm, sa listovima koji su perasto izdeljeni na tanke, linearne režnjeve. Na vrhu stabla obrazuje se veoma krupan, 3–7 cm u prečniku, cvet čiji su krunični listići mnogobrojni i svetložuti. Plodovi su gusto sabijeni, mrezasto naborani i dlakavi, sa kukasto savijenim kljunom. Gorocvet je ljutog, gorkog, neprijatnog ukusa i veoma otrovan, ali i lekovit.

Sastav

Kao droga se koristi nadzemni deo biljke sa cvetom (Adonidis vernalis herba) koji sadrži oko 20 srčanih glikozida (među njima su najbitniji adonitoksin, adonitoksigen i cimarin), flavonoide, kumarine, saponine, fitosterine i dr.

 Lekovito dejstvo

Koristi se kod bolesti kardiovaskularnog sistema kao kardiotonik i jak diuretik, a kao sedativ kod neurovegetativnih smetnji, nesanice i epilepsije. U homeopatiji se upotrebljava za lečenje hipertireoze, reume, zapaljenja pluća, angine pektoris.

Ovu biljku zbog otrovnosti ne treba koristiti bez stručnog nadzora.

Gorocvet je ugrožena i zaštićena vrsta, ima ga u Pirotskoj opštini, najviše na Staroj planini i kao prirodna retkosti na području Srbije je pod zaštitom.

Biljke koje predstavljaju prirodne retkosti zaštićene su posebnim Zakonom o zaštiti prirode pa uništavanje ili berba ovih biljaka, osim što nanosi neprocenjivu štetu biodiverzitetu, istovremeno i krivično delo koje se može kazniti po Zakonu. Zaštićene biljke ne treba brati ni skupljati!

Botanički značajna područja na Staroj planini su: najviši planinski delovi (Orlov kamen, Ravno bučje, Kadibogaz, Prevoj Sveta Nedelja, Midžor, Babin zub, Žarkova čuka, Vražja glava, Kopren, Tri čuke, Arbinje, Draganište, Bratkova strana); planinska područja gde su očuvane specifične šumske zajednice (Golema reka); klisure i kanjoni (Suvi do, Papratni do, kanjon Timočke reke, Topli do) i brdsko područje (Golina).

Opstanak mnogih biljnih i životinjskih vrsta danas je ugrožen, mnoge se nalaze pred iščezavanjem, a veliki broj je zauvek nestao. Prvi i veoma značajan korak u ostvarivanju zaštite jeste evidentiranje ugroženih vrsta flore i faune.

Tome služe takozvane Crvene knjige. One predstavljaju naučno-stručne publikacije u kojima su navedene sve vrste organizama koje podležu zaštiti prema međunarodnoj klasifikaciji stepena ugroženosti:

    * vrste pred istrebljenjem;

    * vrste u opasnosti od istrebljenja;

    * ranjive (osetljive vrste);

    * retke vrste.

Retke i ugrožene vrste su zaštićene zakonom. Proglašavanjem njihovih staništa za stroge prirodne rezervate, u kojima vlada poseban režim i u kojima je aktivnost ljudi svedena na najmanju meru, predstavlja najefikasniji način zaštite ugroženih vrsta. Najsloženiji, ali i najobuhvatniji oblik zaštite prirode su nacionalni parkovi, u čijem se okviru nalazi veći broj rezervata. U svetu je takođe formirana i Crna knjiga u kojoj je popis više hiljada vrsta biljaka i životinja koje je čovek, nažalost, istrebio svojim bahatim, pohlepnim i nemarnim ponašanjem.

EKOLOŠKI KALENDAR ZA 2011.

EKOLOŠKI KALENDAR ZA 2011. JANUAR 26. Dan obrazovanja o zaštiti životne sredine 31. Nacionalni dan borbe protiv duvana FEBRUAR 2. Dan močvarnih područja 14. Dan očuvanja energije 18. Dan biološke kontrole MART 5. Dan energetske efikasnosti 21. Dan zaštite šuma 22. Dan zaštite voda 23. Dan meteorologije APRIL 1. Dan Sekretarijata za zaštitu životne sredine 7. Dan zdravlja 22. Dan planete Zemlje 24. Dan laboratorijksih životinja 30. Dan Zavoda za zaštitu prirode MAJ 6. Dan ekologa Srbije 8. Dan Sunca 9. Dan ptica 10. Dan održivog razvoja 15. Dan akcije za klimu 22. Dan zaštite biodiverziteta 24. Evropski dan parkova 31. Dan borbe protiv duvana

JUN 5. Dan zaštite životne sredine/Dan Nacionalnog parka Đerdap 8. Dan okeana 17. Dan borbe protiv isušivanja i poplava 29. Dan Dunava JUL 11. Dan populacija AVGUSTEvropska noć slepih miševa (klizni datum avgust/septembar) SEPTEMBARDani evropske baštine (klizni datum) 4. Dan zaštite lešinara 16. Dan zaštite ozonskog omotača 18. Dan geologa 22. Evropski dan bez automobila 26. Dan čistih planina 27. Dan turizma OKTOBAR 1. i 2. Evropski vikend posmatranja ptica 4. Dan zaštite životinja 3. Dan staništa 16. Dan zdrave hrane 18. Dan pešačenja 24. Dan Ujedinjenih nacija 24. Dan akcije protiv klimatskih promena 31. Dan Crnog mora NOVEMBAR 3. Dan čistog vazduha 6. Dan urbanih regija 7. Dan nauke 17. Dan ekoloških pokreta 29. Dan borbe protiv trgovine krznom DECEMBAR 11. Dan planina

Klima

Klima je umerena. Proleća su vlažna i prijatna, leta topla, jeseni blage i duge a zime pretežno hladne. Često duvaju vetrovi iz raznih pravaca. U zimskim mesecima preovladjuu istočni i severni vetar ili severac(košava). S proleća povremeno duva sa juga topliji vetar. Njega nazivaju i razvigorac jer povoljno utiče na razvoj biljaka. Za vreme ostalih godišnjih doba preovladjuju vetrovi sa severozaoada i zapada koji donose kišu. Pirot sa okolinom i gradovima Nišom, i drugim spada u najsuvlje gradove. Najviše padavina ima u maju,junu i oktobru,a najmanje u januaru februaru i julu. Najtopliji mesec je jul sa prosečnom temperaturom +22°C, a najhladniji januar sa prosečnom temperaturom -1°C. U zimskim mesecima duva severac sa prosečnom brzinom od 10 km/h.

Reke

Nišava

Nišava je reka koja protiče kroz Bugarsku i Srbiju. Sa dužinom od 218 km najduža je pritoka Južne Morave. BUGARSKA: Nišava izvire u Bugarskoj ispod vrha Kom na Staroj planini. Izvorište je u blizini granice sa Srbijom, tako da tok Nišave u Bugarskoj iznosi svega 67 km, bez većih pritoka. Pošto prolazi kroz selo Ginci, reka je poznata i kao Ginska. Tok joj je najpre prema jugu, a onda naglo skreće na zapad u Godečkoj kotlini, prolazi kroz selo Razboište, posle koga formira klisuru. Po izlazu iz kotline, dolazi do sela Kalotina, koje je granični punkt između Bugarske i Srbije (Kalotina-Gradina), i nastavlja dalje zapadno kroz Srbiju. SRBIJA: Tekući 151 km uglavnom prema zapadu, Nišava prolazi kroz Dimitrovgrad, Pirot, Belu Palanku, Nišku Banju i kroz Niš. Oko 10 km posle Niša uliva se u Južnu Moravu. Nišava pripada crnomorskom slivu i njen sliv pokriva teritoriju od 3,950 km2 (1.237 km2 u Bugarskoj, 2.713 km2 u Srbiji). Nišava danas nije plovna reka: u antici je to bila. Nišava ima puno malih pritoka, kao što su Temštica, Visočica sa desne i Jerma,  Crvena reka i Kutinska reka sa leve strane.Dolina Nišave je deo prirodnog puta koji je od antičkih vremena povezivao Evropu i Aziju: put prati doline Velike Morave, Nišave i Marice i dalje prema Istambulu. Drumski i železnički putevi Beograd-Sofija-Istambul prate ovaj put. Najpoznatija geološka formacija koju stvara Nišava je Sićevačka klisura, između Bele Palanke i Niške Banje. Klisura je dobila ime po selu Sićevu. Nišava ima veliku snagu u Sićevačkoj klisuri, koja je iskorišćena na dve tačke ('Sićevo' i 'Ostrovica') za navodnjavanje, ribolov iproizvodnju električne energije. Klisura je 17 km dugačka i 35-400 m duboka. U nekim delovima pravi kanjonske strukture, kao što je Gradiški kanjon. Visočica VISOČICA je dugačka 84 Km ( u Srbiji je dužina svih sektora 69Km, a u Bugarskoj teče dužinom od 15 Km) I desna je pritoka reke Nišave. Ima 810 Km². Visočica nastaje od nekoliko izvora ispod planinskog vrha Kom ( 2016m) na jugoistočnom delu Stere planine u Republici Bugarskoj. U Srbiji u opštini Dimitrovgrad ulazi  2 Km JI od sela Donji Krivodol i do sela Slavinja ova reka je poznata kao reka Komštica , po selu Komštica u Bugarskoj. U ovom delu Srbije Visočica je široka 5  do 7 m. a dubina varira od godišnjeg doba od 40 do 80 cm, a u srednjem I donjem toku reka je širine 20 do 30 m.Od ulaska u Srbiju reka Visočica meandrira I teče u pravcu JI-SZ do ušća sa trekom Toplodolska reka. Od sela Slavinja reka dobija prepoznatljivo ime Visočica, koje semenja u reku Temšticu , nizvodno od mesta vde Visočica prima Toplodolsku reku , nedaleko od mesta “Mrtvački most”. Ukupan pad u Srbiji iznosi 509 m, a koeficijenat razvitka  toka je 1,95. U toku jedne godine na slip reke Visočice se izluči: 688.000.000 m³ vodenog taloga. Veće desne pritoke su: Vodenička reka, Rosomačka reka, Dojkinačka reka, Gostuška reka, Toplodolska reka, Rudinjska i Klajća. Veća leva pritoke je Pokrovštica. Vodenička reka izvire u delu zvanom Ravnice, JI od vrha Dobro jutro. Ova reka prema jugu prima sa leve strane Svinjarsku reku i Gradišnicu, posle kraćeg toka ka JI protiče kroz selo Senokos i selo Kamenica i kod sela Brajkovci uliva se u reku Visočicu. Rosomačka reka je dugačka 11,3 Km i nastaje od nekoliko slabijih izvora pod vrhom Dobro jutro i uliva se posle skoto pravog toka S-J u reku Visočicu kod sela Slavinja. Dojkinačka reka je dugačka 25 Km kod turističkog kompleksa Vrelo, prima sa leve strane Jelovačku reku. U delu koje je poznato kao ádrelo ova reka ima džinovske lonce, koje je i Jovan Cvijić opisivao. Gostuška reka je dugačka 10,9Km, presecan proticaj je 300 L/s, izvire pod vrhom Belan i u rekzu Visočica se uliva kod sela Velika Lukanja, Toplodolska reka ima dužinu od 19,8 Km u svom slivu ima više od 260 Km rečnih tokova. Izvire na prostoru između Žarkove čuke, Tupanara, Midžora i Dudog bila. Sa leve strane reka prima Dubravu, a sa desne strane Požarsku reku. Površina sliva je 135,25 Km² , aprosečna širina sliva je 6,22 Km. Niži delovi sliva primaju 700 do 800 mm padavina ,a delovi sliva od 1000 do 1500 m n.v dobijaju 800 do 1000 mm padavina. To znači da slip  cobija 121.725.000 m³. U geološkoj građi sliv Toplodolske reke izgrađen je od       CRVENIH  SITNOZRNIIH PERMSKIH  PEŠČARA  i KONGLOMERATA  KONTINENTALNE FACIJE. Rudinjska reka je dugačka 8,5 Km  izvire istočno od sela Mirkovci, ima mali broj pritoka, a u toku letnjih meseci, često i presuši. Pokrovštica je dugačka 4,1 Km , izvire kod sela Pokrivštica i teče prema severu i kao leva pritoka uliva se u reku Temšticu. Jerma Jerma (bug. Ерма) je reka u Srbiji i Bugarskoj, leva pritoka reke Nišave, koja pripada Crnomorskom slivu. Ima dužinu od oko 74 kilometara, a značajnija pritoka joj je Zvonačka reka. Jerma izvire na Vlasinskoj visoravni nedaleko od Vlasinskog jezera u Opštini Surdulica (Srbija), protiče jednim delom kroz Bugarsku, kod Zvonačke Banje ponovo ulazi u Srbiju (Opština Babušnica), prolazi pored Manastira Poganovo i uliva se u Nišavu (Opština Pirot), nedaleko od Pirota. Veće pritoke sa DESNE strane su: Kostraševska reka je dužine 11,5 Km. Desna pritoka je dugačka 22 Km, a leve 17 Km. se uliva u reku Jermu kod sela Beglika. Liškovica reka je dugačka 14 Km na teritoriji Bugarske. Izvire kod sela Bohove i Stajčovca. Glogovštica reka je dugačka 20,2 Km I izvire ispod vrha Golema kitka. Od Stoiljkove mahale nizvodno dolina je široko otvorena ka Zne polju. Jablanica je dugačka 14,8 Km. Jablanica se uliva u reku Jermu na mestu gde ona iz Bugarske ulazi u Srbiju. Poganovska reka je dugačka 10 Km, a dužina svih tokova je 39 Km. Zvonačka reka postaje od Našuškovske i Rakitske reke koje se sastaju kod sela Zvonca ma 641 m n.v.  U reku Jermu se uliva nedaleko od Manastira Sv. Jovana u selu Trnsko Odorovce na 549 m n.v. Kusovranska reka je dugačka 11 Km, postaje od više potoka koji se sastaju u podnožju vrha Tuma ( 1173 m( i vode jakog izvora  Brba koji se javljau pod vrhom Rnjoš ( 1274 m ). LEVE  PRITOKE  JERME su i : Srežina reka : 5Km, Draginjska reka: 5 Km, Groznatovska reka: 5 Km, Turokovska reka: 4 Km, Kusa reka: 4 Km, Sukovski potok:4,5 Km,

Zavojsko jezero

Zavojsko jezero nalazi se u jugoistočnom delu Srbije, oko 17 km severno od Pirota. Nalazi se na Staroj planini, u delu zvanom Visok, na srednjem delu toka reke Visočice. Sadašnja veštačka brana nalazi se oko 1 km nizvodno od nekadašnjeg sela Zavoj, koje je nastankom jezera potopljeno, i po kome je jezero i dobilo naziv. Pritoke Zavojskog jezera su reke: Visočica, Gostuška reka, Belska reka, dok je jedina otoka jezera Visočica. Znatna količina vode jezera se tunelom odvodi do hidroelektrane „Pirot“, koja je koristi za pokretanje generatora. Oko i u blizini jezera nalaze se i sela: Pakleštica, Bela, Gostuša. Postanak: Zavojsko jezero je urvinsko jezero i jedino je jezero na teritoriji Srbije nastalo koluvijalnim procesom. Prirodna brana nastala je posle obilnih padavina u proleće 1963. godine. Padine Stare planine počele su da klize i prilikom toga su velike količine zemlje pregradile reku. Prirodna brana je bila visoka preko 50 metara, a njena nestabilnost pretila je da dovede do prelivanja reke, čime bi bila potpopljena sva naselja koja se nalaze nizvodno, a postojale su tvrdnje da bi bio ugrožen čak i grad Niš. Relativno brzom reakcijom vojske, prirodna brana je probijena, čime je omogućeno njeno nadvišenje i izgradnja veštačke brane, koja i danas postoji. Vode ovog jezera se danas koriste za pokretanje generatora hidroelektrane „Pirot“.

Stara Planina

Stara planina i deo istočnog pojasa Istočne Srbije sa veoma raznovrsnim geomorfološkim osobinama čini jedinstveni kompleks ekosistema koji pruža povoljne uslove za postojanje visoke biološke raznovrsnosti živog sveta. Položaj, pravac pružanja, visina (Midžor - 2169 m, najviši vrh Istočne Srbije) i geološka istorija dovela je do sadašnjeg razvoja faune koja ne samo u okvirima naše zemlje, ima jedan od najvećih indeksa kvalitativne raznovrsnosti. Ovo bogatstvo diverziteta i njegove distribucije je rezultat uzajamnog preplitanja složenih životnih uslova i zoogeografskog položaja Stare Planine. Stara planina proglašena je parkom prirode 1997. godine i time su svi rezervati i spomenici prirode stavljeni pod jedinstvenu zaštitu države.Ukupna zaštićena površina je 142219,64 ha.U okviru Akcionog plana za zaštićena područja Evrope - Parks for life, park prirode "Stara planina" je uključen među 89 predela koji su identifikovani prioritetnim projektom " Prekogranična područja u Evropi". Davno je uočen značaj, raznovrsnost i specifičnosti ekosistema, vegetacije, flore i faune Stare planine. U cilju zaštite dela ekosistema Stare planine, veći broj lokaliteta su zaštićena prirodna dobra.To su strogi prirodni rezervati Bratkova strana, Kopren, Vražja glava, Tri čuke i Smrča. Ova prirodna dobra su pod zaštitom države od 1991. godine.  Park prirode Stara planina Ukupna površina parka prirode Stara planina iznosi 142 219,5434 ha.Ovu površinu čine 70 katastarskih opština od kojih 24 pripadaju Pirotu na 63 194,9063 ha.Masiv Stare planine predstavlja zapadni deo velikog venca Balkana i nalazi se u jugoistočnom delu Srbije.Glavni greben Stare planine dugačak je 100 km pravcem severozapad - jugoistok od Vrške čuke do Srebrne glave.Ima povoljan geografski položaj (nalazi se 300 km od Beograda, 120 km od Sofije,80 km od Niša). Geomorfološke karakteristike Na kontaktu Karpatske i Balkanske Srbije, na razvođu slivova Timoka, Visočice i Nišave, duž granice sa Bugarskom smešten je greben Stare planine sa brojnim bočnim kosama.Velika raznovrsnost geološkog sastava i složeni geotektonski odnosi, uslovili su izrazitu morfološku raznovrsnost i bogatstvo biljnog i životinjskog sveta.U škriljcima i sitnozrnim peščarima reke su usekle brojne doline, u višim planinskim predelima sužene i duboke.U krupnozrnim peščarima erozija je stvorila neobične oblike reljefa koji podsećaju na prelepe skulpture,a sliv Toplodolske reke predstavlja najveći muzej prirodnih skulptura u crvenim peščarima u prirodi.Krupnozrni, kvarceviti peščari kao najotporniji, odoleli su eroziji i danas predstavljaju impozantne prirodne skulpture na ovoj planini a najpoznatija i najlepša je Babin zub.Veoma rasprostranjeni su i krečnjaci sa brojnim oblicima i fenomenima krasa a posebno se ističu Vrtibog i Ponor. Posebno vredni geomorfološki lokaliteti Pored glavnog grebena i bočnih kosa sa istaknutim vrhovima i izvorišnih čelenki rečnih tokova, potrebno je izdvojiti i : Babin zub, najveća grupa zubova i ostenjeka otpornijih krupnozrnih kvarcevitih peščara vrećastog sastava. Uklještene meandre Temštice u klisuri dubokoj 160 - 260 m sa brojnim skulpturama ostenjaka u crvenim peščarima. Klisuru Vladikine ploče reke Visočice između sela Rsovci i Pakleštica sa istoimenom pećinom. Klisura Rosomačke reke stešnjena između Rosomačke reke i Gradišta, prosečena kroz brečaste i konglomeratne stene sa serijom džinovskih lonaca po dnu. Kraške uvale Vrtibog i Ponor, svojevrsne fenomene kraškog reljefa sa složenim odnosima kraške morfologije i površinske i podzemne cirkulacije vode u krasu.

Izletišta

Na teritoriji opštine Pirot nalazi se određeni broj izletišta koja dominiraju svojom pejzažnom tj.ambijentalnom lepotom, pa su u toku letnjih meseci izuzetno posećena od strane samog stanovništva koje živi na teritoriji opštine.

PLANINARSKI DOM
Izletište na Planinarskom domu se nalazi na 12 km od grada, na nadmorskoj visini od 1080 m, gde se nalazi i istoimeni hotel. Samo izletište se nalazi na padinama Stare planine, i kao takvo je izuzetno bogato florom i faunom, a u isto vreme predstavlja izuzetan ambijenat za odmor i rekreaciju, što potvrđuje i jedan broj lepo uređenih planinskih vikendica. Ovo izletište, osim leti, potvrđuje svoju atraktivnost i zimi, budući da pruža mogućnosti za zimski turizam sa uređenom stazom za zimske sportove. Do samog izletišta se dolazi za 20 minuta.

VRELO
Izletište Vrelo se nalazi na 33 km od grada, u jednom prekrasnom ambijentu u kome dominira Dojkinačka i Jelovička reka. Do samog izletišta se dolazi automobilom za 40 min. asfaltnim putem. Svako će se na prvi pogled uveriti u atraktivnosti ovog područja Stare planine. Posebno se ističe kanjon reke Visociče sa svim ostalim elementima koji čine ambijentalnu celinu. Izletište Vrelo se nalazi na nadmorskoj visini od 730 m. U okruženju izletišta se nalazi kompleks vikendica i radničkog odmarališta koji je bio zamišljen kao turistički kompleks. Ovo izletište karakterišu mogućnosti za šetnju, odmor, rekreaciju, lov, ribolov. U njegovoj neposrednoj blizini se nalazi manastir Sv. Bogorodice iz l8. v. Ovo izletište je dobilo ime po Vrelu koje se nalazi u delu izletišta prema selu Jelovici, a ono što ga čini specifičnim je njegovo presušivanje jedan-put u toku godine, i to u avgustu mesecu, u približno istom vremenskom intervalu na nekoliko sati.

TEMAC
Ovo izletište se nalazi na 20 km od Pirota i do njega se dolazi asfaltnim putem za 30 minuta. Nalazi se u neposrednoj blizini HE-Temac i kompleksa radničkog odmarališta Temac, koje je u vlasništvu EPS-a. Samo izletište se nalazi na ulazu u prelepi kanjon reke Temštice, koji su meštani od milošte krstili "Mali Kolorado". Ovo izletište obiluje prelepim ambijentalnim pejzažima, i kao takvo pruža izuzetne moguć-nosti za odmor, rekreaciju, lov, ribolov. Pre dolaska do samog izletišta možete posetiti manastir Sv. Ðorde iz 16. v.

SUKOVSKI MANASTIR
Ovo izletište se nalazi na 18 km od Pirota, nedaleko od sela Sukova. Do njega se dolazi asfaltnim putem za 20 minuta vožnje. Nalazi se tik uz samu reku Jermu. Kao takvo, u toku leta je izuzetno posećeno od strane izletnika i vikendaša koji na ovom području u neposrednoj blizini imaju svoje vikendice. Zainteresovani mogu posetiti manastir Sv. Bogorodice iz 18. v.

IZLETIŠTE POGANOVO
Nalazi se u neposrednoj blizini manastira Sv. Jovan Bogoslov iz 14. v. Do ovog izletišta se iz Pirota dolazi asfaltnim putem za 30 min. Udaljeno je od grada 25 km. Samo izletište se nalazi u prelepom ambijentu manastira i njegove okoline a dolazak do njega upotpunjuje i doživljaj koji će svako osetiti prolaskom kroz prelepi kanjon reke Jerme. Izletište je izuzetno pogodno za odmor, rekreaciju i ribolov.

IZLETIŠTE NA ZAVOJSKOM JEZERU
Nalazi se na Zavojskom jezeru na 15 km od Pirota. Do njega se dolazi za 20 min. asfaltnim putem. Kao izletišta se posebno odlikuju mesta kod nekadašnjih sela Male Lukanje i Zavoja, na kojima su nastale izletničke vikendice, a u toku leta se mogu primetiti popriličan broj šatora, kamp prikolica i drugi improvizovani objekti za smeštaj i odmor. Ono što je sigurno najinteresantnije, osim uslova za odmor, ova izletišta pružaju i velike mogućnosti za ribolov, pa je u toku leta i velika posećenost izletnika i iz drugih gradova koji su većim delom usmereni na ribolov.

Geografski položaj Pirota

Pirotska opština ima površinu 1235 km², u njoj se nalazi preko sedamdeset naselja, među kojima je i grad Pirot. Prema popisu iz 2002 godine u opštini Pirot je živelo 63791 stanovnika. U samom gradu živi oko 40 000 stanovnika. Oko 27 000 stanovnika živi u selima opštine Pirot.

Geografske karakteristike Nadmorska visina sedište opštine (mnm)              368m
Opseg nadmorskih visina u opštini (min- мax)      368m -1080m
Geografska dužina                                             22o 36', istočno od Grinviča
Geografska širina                                              43o 09', severno od Ekvatora

Prosečna maksimalna temperatura (oC)               18,42o C
Prosečna minimalna temperatura (oC)                 5,95o C
Godišnje padavine (mm)                                    504,27
Površina opštine (km2)                                       1.232

Kotlina u kojoj je nastao Pirot je tektonskog porekla, verovatno još pre oligocene starosti . Preživevši jezersku fazu, koja je ostavila tragove u višim regijama na visinama iznad 570 i 600 m, u obliku abrazivnih tragova . Kotlinu su u toku jezerskog trajanja ispunile debele naslage jezerskih sedimenata.
Po završetku jezerske faze, negde krajem pliocena kotlina je ušla u fluvijalnu, koja i sad traje . Preko osušenog jezerskog dna poteklo je pleistocena Nišava. Iznad i ispod neogenog pokrivača nalazi se vrlo živa geološka i tektonska struktura pirotske kotline.
Dominiraju krečnjaci različite starosti i sastava. Pored toga u dobroj meri su zastupljeni tercijarni lapori i peščari. Na rasednim linijama severozapadno od Pirota - na Momčilovcu, zapadno od žukovskog mosta i na Provaliji javljaju se u izdašnoj meri stene eruptivnog porekla.
Pojava andezitskih stena, tektonski predisponirana vrela i terme (Banjica i Dag banjica) i geološko morfološka šarolikost prostora govori o vrlo živoj i interesantnoj tektonskoj i egzogenoj aktivnosti. Međutim, ovaj prostor nije dovoljno geološki i morfološki proučen.
Reljef pirotskog kraja sastoji se od planina, brda, brežuljaka, kotlina i polja. Najbrojniji su brežuljci.
Na severu i severoistoku od Pirota pruža se Stara planina, najveća u Srbiji, sa vrhom Midžorom služi kao državna granica između Srbije i Bugarske. Spada u red najlepših srpskih planina. Rastojanje od Pirota do podnožja Midžora iznosi oko 30 km. Sa vrha Midžora, kada je vreme vedro vidi se na stotine kilometara naokolo, a Dunav se nazire kao blistava traka. Stara planina je bogata raznom vrstom divljači. Poslednjih godina razvija se planinski turizam i podignuti su mnogi objekti na Planinarskom domu i Vrelu za sport i rekreaciju.
Južni obod pirotske kotline čine ogranci Vlaške planine u čijem južnom delu je reka Jerma usekla veoma živopisnu kompozitnu dolinu. Ovom dolinom, striktno prateći korito reke izgrađen je asfaltni put koji na 12 km od ivice kotline putnika vodi do manastira Sveti Jovan Bogoslov - Poganovski manastir. Još toliko dalje prema jugu put nastavlja do Zvonačke banje.
Zapadni deo pirotske kotline čine ogranci Suve planine, koja počinje kod Pirota Belavom, preko čijih prevoja na jugozapadu prolazi asfaltni put koji preko Babušnice, Vlasotinca i Leskovca odvodi do južnog Pomoravlja. Preko prevoja, na severozapadu, prolazio je stari Carigradski drum preko Bele Palanke do Niša.
Na severu se pirotska kotlina sužava i čini usku dolinu Nišave između ogranaka Suve i Svrljiških planina, koju magistralni put, međunarodna saobraćajnica dovodi putnike do Niša. Sićevčka klisura je posle Đerdapske najveća probojnica u Srbiji, dugačka 17 km. Omanjom ostrovičkom kotlinom podeljena je na gornji kanjonski i donji klisurasti deo.

Pirotski Okrug

Pirot je mali evropski grad na jugoistoku Srbije sa bogatom kulturnom tradicijom i burnom istorijom. Nalazi se na značajnoj međunarodnoj transverzali “koridoru 10”, koji povezuje Evropu sa Azijom, u srednjem veku poznatom kao Via militaris. Pirot je administratovni centar najvećeg okruga u Republici koji sa njim čine opštine Dimitrovrgad, Babušnica i Bela Palanka, dok je po površini od 1232 km2 na trećem mestu u Republici. Svojevremeno je bio centar prerađivačke industrije mlečnih proizvoda, kože, vune, drveta i industrije odeće. Napomenimo da je imao više grla stoke od ondašnje Kraljevine kasnije SFR Jugoslavije. Svoju poznatost Pirot pre svega duguje pirotskom ovčijem kačkavalju, pirotskom ćilimu i danas svakako auto gumi “Tigar MH”. Danas Pirot svoju šansu vidi pre svega u razvoju turizma, zdrave hrane i manufakturne proizvodnje.

Blog "EKOLOGIJA PIROT" krenuo sa radom!

"Ekologija Pirot" je krenula sa radom!
Bavimo se očuvanjem ekologije i zaštitom životne sredine u Pirotskom okrugu.

Pokrenuli smo sopstveni Blog a očekuje se i skoro pokretanje sajta.

U ovom blogu ćemo vas obaveštavati o našim aktivnostima i ekološkim problemima sa kojima se susrećemo.

Ovo je tek početak,pa vas zato molim za malo strpljenja.

Pozivamo sve zainteresovane ljude za saradnju.